انسان موجودی اجتماعی است و عوامل مختلفی نظیر؛ نیازهای روزمره، تحصیل، اشتغال، معالجه، عبادات، معاملات و… موجب شده که چاره‌ای جز ارتباط با افراد جامعه از یک سو و ارتباط با اعضاء خانواده از سوی دیگر نداشته باشد. با گسترش مناسبات اجتماعی و نیز افزایش ارتباطات، نحوه ارتباطات نیز به گونه‌های مختلف گسترش یافته است. مسلماً بدون توجه به مبانی اعتقادی و فکری یک نظام جامع و مکتب عقیدتی که برای تمامی زوایای زندگی دنیوی و اخروی بشر، تعالیم و دستورات کامل، مرتبط و به هم تنیده‌ای دارد، نمی‌توان در درک و استنباط مقررات اجتماعی مبتنی بر آن موفق بود. این تحقیق به روش کتابخانه ای با هدف بررسی تربیتی- فقهی ارتباط به بیان انواع ارتباطات پرداخته و ضمن بیان ارتباط کلامی، غیرکلامی و ارتباط همزمان کلامی وغیرکلامی احکام فقهی مرتبط با این نوع ارتباطات را بیان کرده و بسیاری از احکام و حقوق کیفری را جهت گسترش و سالم سازی ارتباط خانواده دانسته است.
خدایی, حوریه. (1402). نقش فقهی تربیتی ارتباطات در تربیت فرزندان. دو فصلنامه علمی مطالعات اسلامی خانواده و زنان, 2(سال دوم،شماره3،پاییز . زمستان 1402), 75-91.
MLA
حوریه خدایی. "نقش فقهی تربیتی ارتباطات در تربیت فرزندان". دو فصلنامه علمی مطالعات اسلامی خانواده و زنان, 2, سال دوم،شماره3،پاییز . زمستان 1402, 1402, 75-91.
HARVARD
خدایی, حوریه. (1402). 'نقش فقهی تربیتی ارتباطات در تربیت فرزندان', دو فصلنامه علمی مطالعات اسلامی خانواده و زنان, 2(سال دوم،شماره3،پاییز . زمستان 1402), pp. 75-91.
VANCOUVER
خدایی, حوریه. نقش فقهی تربیتی ارتباطات در تربیت فرزندان. دو فصلنامه علمی مطالعات اسلامی خانواده و زنان, 1402; 2(سال دوم،شماره3،پاییز . زمستان 1402): 75-91.
)